Знаех си, че нещо не беше наред. Глождеше ме усещането, че нещо дребничко и подличко трови съвършенството на нашето общество. Нещо мъничко и на пръв поглед незабележимо, но мъчително като трън в петата или, ако не искаме да използваме банални сравнения, като камъче в дамска обувка, което пуска бримка, тази бримка тръгва нагоре по черния чорап с ръб отзад и стига чак там, до дантелата със силикон, която не се вижда от полата… За какво говорехме?… (още…)